Moj govor na ceremoniji sahrane dugogodišnjeg predsednika Istoka, potpredsednika LDK i neumornog aktiviste našeg pokreta za slobodu, nezavisnost i demokratiju, Hakija Rugove:
Draga porodica Rugova,
Poštovani Predsedniće LDK, Lumir Abdixhiku,
Poštovani Akademiče Isa Mustafa,
Poštovani članovi rukovodstva LDK, poslanici, predstavnici Predsedništva, političkih partija i verskog sveštenstva,
Dragi prijatelji i saradnici Hakija Rugove,
Poštovani građani Cerca, Istoka i Kosova,
Dame i gospodo,
Svaka hladna i mrazna zima nas podsjeća na veliku žrtvu našeg naroda za slobodu, nezavisnost i demokratiju. Svaka zima, kao ova današnja, podsjeća nas na ljude ideala, rata i pera, mira i demokratije, podsjeća nas na one, da nas je zima stvarno fizički odvela sa ovog svijeta, ali njihov veliki rad je tamo nema dovoljno jakog mraza da ga zamrzne – živi sa nama jer je vječni plamen.
Haki Rugova se od danas pridružuje ovom nizu velikih intelektualaca i nezaustavljivih patriota koje smo izgubili zimi. Pridružuje se saputnicima, pridružuje se prijateljima, dok je rad Hakija Rugove već dio neugasivog plamena slobode, nezavisnosti i demokratije – njegovo djelo je već dio vječnosti.
Život Hakija Rugove nije bio kao svaki drugi čovek, njegov život nije bio jednostavan, nije bio lak – ali je bio poseban jer je to bio život u službi otadžbine naroda. Pre 32 godine, kada nam je srpski fašistički okupator oduzeo sva ljudska i politička prava, Haki Rugova je odlučio da se pridruži grupi intelektualaca predvođenih Ibrahimom Rugovom da se odupre Miloševiću i tako započne politički put koji danas prepoznajemo kao osnova državljanstva Kosova. Učlanio se tada u Demokratski savez Kosova i nikada nije prestao, pred bilo kakvu oluju, i do poslednjeg daha, bio njen nezaustavljivi i neumorni član i aktivista. Haki Rugova sa svojim napornim radom i nezaustavljivom voljom prošao je glasanjem kroz sve strukture LDK, da bi kulminirao svojim vođstvom kao predsednik ogranka u Istoku i potpredsednik LDK na nacionalnom nivou.
Posleratno Kosovo, koliko god je bilo veliko dostignuće našeg naroda, bila je i odgovornost naših lidera da stvore jaku, funkcionalnu državu. Ko je drugi osim LDK, koji je imao plebiscitarnu podršku naroda, imao tu odgovornost?! Dakle, u ovim okolnostima, Haki Rugova kao glavni izvršni službenik, a potom i kao zamenik gradonačelnika, odigrao je kolosalnu ulogu u formiranju i jačanju opštinskih institucija. Za modernu opštinu Istok, kakvu imamo danas, slobodno se može reći da je suosnivač Haki Rugova, sa saradnicima. Ova njegova posvećenost, državi i ljudima oko sebe, pretvorila se u veliku podršku za njega. Dakle, 2010 godine, nakon što je preminuo njegov idealni saputnik i prijatelj, Haki Rugova je, punim zaslugama i neospornim glasanjem, izabran za gradonačelnika Opštine Istok. Nastavio bi i pobedio na izborima na isti način još dva mandata – pobedio je jer je građanin Istoka uvek ispravno cenio; stoga je bilo kome lako da podrži svog predsednika bezrezervno u odnosu na njegov rad i posvećenost Istoku, kao što su oni činili – uvek.
Draga Zana, poštovani Ilir, mnogo voljena Nora, poštovana gđo. Fitore, vi danas pratite svog roditelja i supružnika u vječni svijet. Vjerujte mi duboko suosjećam s vama i znam koliko vam je ovo teško. Ali želim da vas zamolim da na trenutak zaustavite suze i budete beskrajno ponosni na roditelja i supružnika koje ste imali. Da se osećam ponosnim jer će ime Haki Rugova dugo živeti i pominjaće se kroz generacije, da se osećam ponosnim što ste Kosovu dali ličnost poput njega, da se ponosite što je Istog imao predsednika kao što je on.
Baci Haki, sa dubokim bolom vas danas ispraćamo do vašeg konačnog odredišta. Zato vas molim da ne kasnite i idite tamo gdje vas prijatelji čekaju. Nemoj zakasniti i idi kod Ibrahimija – Ibrahima Rugove, idi kod Fadila Feratija, idi, čika Haki, kod Šabana Manaja. Idi Predsedniče svojim životnim partnerima i političkom radu.
Bog blagoslovio Hakija Rugovu i njegovu porodicu!
Zbogom, g. Predsedniće!
